Hiç mi sevmedin beni be baba? Doğduğumda iki erkeğin ardından bir kızım oldu diye mutlu olmadın mı? Geceleri ağladığımda, sızlandığımda sarılıp susturmadın mı beni? Yıllarca ailemize layık olmak için elimden geleni yaptım. Mutlu bir yüz, gülümseyerek içten bir "kızım" demen çok mu zor baba...Biz ne yaptık sana baba, baban seni sevmedi, sevgisini göstermedi diye acısını bizden mi çıkarıyorsun? Suçumuz neydi, iyi evlatlar olmak mı, yaptıklarına karşı susmak mı?Hadi bizi sevmedin, minik torunlarını da sevmezsin baba? Kış günü boğazımda düğüm, sokaklara atasım var görmemek için o kızgın yüzünü, silmemek için yüreğimden adını, kaçmak istedim...Ama kaçamam baba, senden mesafelerce uzaklaşsam da kafam ve yüreğim düşünmeden, hissetmeden duramayacak baba...Oysa herşey güzel olabilirdi, sana doyasıya sarılıp dertlerimi paylaşabilirdim. Yıllarca sustuklarımızı birbirimize anlatabilirdik be baba...Ne zaman anlayacaksın bilmiyorum ama ben derin üzüntüsündeyim bu kış günü iki çocuğumla dışarıda kalmanın...Soğuk üşütmüyor da yaptıkların, o bakışın donduruyor baba...
